Biyolojik güvenlik dolapları, mikroplar ve enfeksiyon etkenleriyle uğraşan herhangi bir laboratuvar ortamındaki birincil güvenlik önlemlerinden biridir. Bu güvenli, havalandırmalı muhafazalar, potansiyel olarak tehlikeli kirletici maddelerle çalışırken laboratuvar çalışanlarının güvende tutulmasını ve dumanlardan ve tehlikeli parçacıkların yayılmasından izole edilmesini sağlar.

Gerekli koruma seviyelerini korumak için biyolojik güvenlik kabinlerinin düzenli olarak test edilmesi ve sertifikalandırılması gerekir ve NSF/ANSI 49 Standardına tabidirler. Biyolojik güvenlik kabinleri ne sıklıkla sertifikalandırılmalıdır? Normal şartlarda en az 12 ayda bir. Bu, bir yıllık kabin kullanımında meydana gelen temel "aşınma ve yıpranma" miktarını ve kullanım miktarını hesaba katmalıdır. Belirli senaryolar için altı ayda bir (yılda iki kez) test yapılması gerekmektedir.

Bununla birlikte, kabinlerin de test edilmesi gereken başka koşullar da vardır. Biyolojik güvenlik kabinleri geçici olarak ne zaman sertifikalandırılmalıdır? Genel olarak ekipmanın durumunu veya performansını etkileme potansiyeli olan herhangi bir olaydan sonra test edilmelidirler: büyük bakım, kazalar, HEPA filtrelerinin değiştirilmesi, ekipmanın veya tesisin taşınması ve örneğin uzun süreli kapatma sonrasında.

Dönen bir disk tarafından üretilen ince bir potasyum iyodür damlacıkları sisi, bir biyogüvenlik kabininin içeriğini ölçmek için bir tehdit aerosolü olarak kullanılır. Toplayıcılar, örneklenen havada bulunan tüm potasyum iyodür parçacıklarını filtre membranları üzerine bırakır. Numune alma periyodunun sonunda filtre membranları bir paladyum klorür çözeltisine yerleştirilir, bunun üzerine potasyum iyodür açıkça görülebilen ve kolayca tanımlanabilen gri/kahverengi noktalar oluşturacak şekilde "gelişir".

EN 12469:2000'e göre Apf (kabin koruma faktörü) her kollektör için 100.000'den az olmalı veya paladyum klorür oluşumundan sonra KI Discus filtre membranında 62'den fazla kahverengi nokta olmamalıdır.

Biyolojik güvenlik kabini testi ve sertifikasyonu, testin amaçlarına ve karşılanması gereken standartlara bağlı olarak, bazıları gerekli ve bazıları isteğe bağlı olmak üzere çeşitli testleri içerir.

Gerekli sertifikasyon testleri genellikle şunları içerir:

1,Giriş hızı ölçümleri: Biyolojik olarak tehlikeli malzemelerin operatöre veya laboratuvar ve tesis ortamına risk oluşturabilecekleri kabinden kaçmamasını sağlamak için ünitenin ön tarafındaki giriş hava akışını ölçer.

2,Aşağı akış hızı ölçümleri: Kabinin çalışma alanı içindeki hava akışının amaçlandığı gibi çalışmasını ve kabin içindeki çalışma alanını çapraz kirletmemesini sağlar.

3,HEPA filtre bütünlüğü testi: Herhangi bir sızıntıyı, kusuru veya bypass sızıntısını tespit ederek HEPA filtre bütünlüğünü kontrol eder.

4,Duman düzeni testi: Uygun hava akışı yönünü ve muhafazasını gözlemlemek ve doğrulamak için görünür bir ortam kullanır.

5, Saha kurulum testi: Ünitelerin tesis içerisinde NSF ve OSHA standartlarına uygun şekilde düzgün şekilde kurulmasını sağlar.

6,Alarm kalibrasyonu: Hava akışı alarmlarının güvenli olmayan koşulları gösterecek şekilde uygun şekilde ayarlandığını doğrular.

1,Canlı olmayan parçacık sayımı - normalde hasta güvenliği söz konusu olduğunda bir alanın ISO sınıflandırması amacıyla

2,UV ışık testi - mevcut kirletici maddelere göre uygun maruz kalma süresini hesaplamak için ışığın µW/cm² çıktısını sağlamak. Dekontaminasyon için UV ışığı kullanıldığında OSHA gerekliliği.

3, Elektrik güvenliği testi - UL listesinde yer almayan ünitelerdeki olası elektrik güvenliği sorunlarını gidermek için

4, Floresan ışık testi, Titreşim testi veya Ses testi - daha fazla güvenlik protokolü veya onarımın gerekip gerekmediğini gösterebilen işçi konforu ve güvenlik testleri.