Jak skutecznie testować i utrzymywać klasyfikację pomieszczeń czystych

Testowanie pomieszczeń czystych jest niezbędne dla zapewnienia zgodności, utrzymania jakości produktu, ochrony wrażliwych procesów, ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, optymalizacji operacji, oszczędności kosztów i budowania zaufania klientów. Regularne i dokładne testy pomagają zapewnić, że pomieszczenie czyste w dalszym ciągu spełnia rygorystyczne standardy czystości i kontroli środowiska, co ostatecznie wspiera sukces i integralność operacji.

Testowanie pomieszczenia czystego zgodnie z normą ISO 14644 obejmuje kilka szczegółowych etapów mających na celu zapewnienie, że spełnia ono wymagania dotyczące liczby cząstek niezbędne do jego klasyfikacji. Oto obszerny przewodnik.

1. Zrozum standardy ISO 14644

ISO 14644-1: Definiuje klasyfikację czystości powietrza według stężenia cząstek.

ISO 14644-2: Określa monitorowanie mające na celu wykazanie ciągłej zgodności z ISO 14644-1.

2. Przygotowanie do testów

Określ klasyfikację pomieszczenia czystego: Zidentyfikuj konkretną klasyfikację ISO (np. klasa ISO 5) mającą zastosowanie do Twojego pomieszczenia czystego.

Ustal miejsca pobierania próbek: W zależności od wielkości i klasyfikacji pomieszczenia czystego określ liczbę i położenie punktów pobierania próbek.

3. Wybierz i skalibruj sprzęt

Licznik cząstek: Użyj skalibrowanego i zatwierdzonego licznika cząstek zdolnego do pomiaru wymaganej wielkości cząstek (np. ≥0,1 µm lub ≥0,3 µm).

Kontrola kalibracji: Upewnij się, że licznik cząstek jest skalibrowany zgodnie z zaleceniami producenta, aby zagwarantować dokładne pomiary.

4. Ustal miejsca pobierania próbek

Liczba miejsc pobierania próbek: Patrz norma ISO 14644-1, która zawiera wytyczne dotyczące liczby punktów pobierania próbek w zależności od obszaru pomieszczenia czystego. Sprawdź tabelę A.1 w standardzie.

W przypadku dużych pomieszczeń czystych i stref czystych (＞1000㎡) należy zastosować następujący wzór, aby obliczyć minimalne miejsca pobierania próbek.

N_Lto minimalna liczba miejsc pobierania próbek, które należy poddać ocenie, zaokrąglona w górę do najbliższej liczby całkowitej.

A to powierzchnia pomieszczenia czystego wm².

Oznacz punkty pobierania próbek: Wyraźnie oznacz miejsca w pomieszczeniu czystym, gdzie będą pobierane próbki.

5. Ustal pojedynczą objętość próbki na lokalizację

Aby obliczyć objętość próbki, użyj poniższego wzoru.

Vsto minimalna objętość pojedynczej próbki na lokalizację, wyrażona w litrach;

C_{n, m}to granica klasy (liczba cząstek na metr sześcienny) dla największego rozważanego rozmiaru cząstek określonego dla odpowiedniej klasy.

20to liczba cząstek, którą można by policzyć, gdyby stężenie cząstek znajdowało się na granicy klasy.

6. Przeprowadź test

   Zmierz liczbę cząstek: W każdym punkcie testowym użyj licznika cząstek, aby zmierzyć stężenie cząstek unoszących się w powietrzu.

   Proces pomiaru:

Próbka przez określony czas w każdym punkcie.

Zapisz liczbę cząstek dla różnych zakresów wielkości.

Replikacja próbki: Wykonaj wiele pomiarów w każdym punkcie, aby uwzględnić zmienność i zapewnić spójność.

7. Analiza i porównanie danych

Analizuj dane: Porównaj zarejestrowaną liczbę cząstek z limitami określonymi w normie ISO 14644-1 dla klasy pomieszczeń czystych.

Kryteria akceptacji: Upewnij się, że liczba cząstek dla każdej lokalizacji i zakresu wielkości nie przekracza dopuszczalnych limitów.

8. Dokumentacja

     Przygotuj raport: Udokumentuj całą procedurę testowania, w tym:

A. nazwę i adres organizacji przeprowadzającej test oraz datę przeprowadzenia testu.

B. numer i rok publikacji tej części ISO 14644, tj. ISO 14644-1:2015

C. jasne określenie fizycznej lokalizacji badanego pomieszczenia czystego lub strefy czystej (w tym, w razie potrzeby, odniesienie do obszarów przyległych),

oraz szczegółowe oznaczenia współrzędnych całego pobierania próbek)

D. określone kryteria wyznaczania pomieszczenia czystego lub strefy czystej, w tym numer klasy ISO, odpowiedni stan(-y) obłożenia oraz

uważany zarozmiar(-y) cząstek.

mi. szczegółowe informacje na temat zastosowanej metody badawczej, ze wszystkimi specjalnymi warunkami dotyczącymi badania lub odstępstwami od metody badawczej, oraz identyfikację

testprzyrząd i jego aktualne świadectwo kalibracji oraz wyniki badań, w tym dane dotyczące stężenia cząstek stałych dla wszystkich miejsc pobierania próbek.

9. Adresowanie odchyleń

Zbadaj źródła: Jeśli liczba cząstek przekracza dopuszczalne limity, zidentyfikuj potencjalne źródła skażenia.

Działania naprawcze: Wdrożyć środki naprawcze, takie jak poprawa filtracji lub identyfikacja i łagodzenie źródeł cząstek stałych.

10. Ciągłe monitorowanie

Regularne testowanie: Ustal harmonogram regularnych testów (co 6 do 12 miesięcy), aby zapewnić ciągłą zgodność z normami ISO.

Monitorowanie środowiska: Stale monitoruj inne parametry środowiskowe, takie jak temperatura, wilgotność i różnica ciśnień, aby je utrzymać

optymalne warunki w pomieszczeniu czystym.